Dla pacjenta

DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA BÓLI GŁOWY Z PUNKTU WIDZENIA MEDYCYNY OSTEOPATYCZNEJ

https://youtu.be/44IpcFbAhrA

 Bóle głowy są nie tylko ważnym problemem zdrowotnym, ale również istotnym problemem społecznym. Ból głowy, jako objaw jest elementem wielu jednostek chorobowych oraz może być wynikiem  pierwotnej dysfunkcji osteopatycznej (somatycznej) w obrębie różnych struktur. Stąd wynikają nie tylko problemy leczenia, ale głównie nastręcza to kłopot w zdiagnozowaniu przyczyny bólu i zaproponowania odpowiedniego leczenia.

Różnicowa diagnostyka osteopatyczna zawiera się w trzech elementach:

1. Dyskwalifikacji pacjenta z leczenia osteopatycznego z zaleceniem udania się do lekarza z podejrzeniem problemu wymagającego leczenia przez medycynę klasyczną
2. Warunkowe dopuszczenie do leczenia osteopatycznego z zaleceniem badan dodatkowych i konsultacji u lekarza
3. Podjęcie leczenia osteopatycznego- leczenie pierwotnej dysfunkcji somatycznej, która jest źródłem problemu pacjenta

Pierwotna dysfunkcja somatyczna z punktu widzenia osteopatii, która może być przyczyną bólu głowy, może dotyczyć szkieletu, stawów, struktur mięśniowo-powięziowych, naczyń, układu limfatycznego, endokrynologicznego czy układu neurologicznego. Sposób, w jaki dochodzi do osteopatycznej diagnostyki różnicowej w przypadku określania przyczyn nie tylko bólów głowy można opisać poprzez parametry dotyczące ruchomości oraz kryteria zawierające się w słowie „TART”.

Parametry ruchomości:

1. Pozycja określonej części ciała, struktury, poddanej badaniu palpacyjnemu i odnoszącej się do sąsiedniej części ciała, struktury
2. Kierunek ruchu, który jest wolny
3. Kierunek ruchu, który jest ograniczony

Osteopatyczne kryteria diagnostyczne zawierające się w słowie TART:

Tissue texture- konsystencja/tekstura tkanki,

Abnormality/asymmetry- nieprawidłowość/asymetria,

Restriction of motion- ograniczenie ruchomości,

Tenderness- wrażliwość, tkliwość.

W przypadku poszukiwania przyczyn problemów stosowane testy diagnostyczne możemy sklasyfikować w pięciu klasach:

I-Ogólne wrażenie, ocena;

II Regionalne badania ruchu, różnych struktur;

III-Ustawienie punktów odniesienia, topograficznych;

IV- Tkanki powierzchowne i głębokie, ocena;

V-Lokalna odpowiedź na wprowadzony ruch na poziomie różnych tkanek.

Dodatkowo w podejściu Medycyny Osteopatycznej łączy się różne specjalności Medycyny klasycznej korzystając z jej doświadczeń i protokołów diagnostycznych. Dopiero informacja z tych wszystkich kierunków pozwala na postawienie rozpoznania różnicowego.

https://youtu.be/44IpcFbAhrA